இருசக்கர புவி ஊர்தி வண்டி - ஓட்ட பயிலல்

அக்கம் பக்கம் பாக்காதே
ஆளைக் கண்டு மிரளாதே
இடுப்பை இடுப்பை வளைக்காதே
ஹாண்டில் பாரை ஒடிக்காதே

நீதிக்குப் பின் பாசம்ன்னு நினைக்கிறேன்....எம்ஜியார் சரோஜாதேவிக்கு சைக்கிள் ஓட்ட சொல்லிக் கொடுப்பார். ( சைக்கிளை இருசக்கர புவி ஊர்தி வண்டின்னு பெரியவங்க சொன்னாலும் நம்ம சைக்கிள்ன்னே வைச்சுப்போம், கீ போர்ட்லே அடிக்க சுளுவா இருக்கே!). பாட்டு முடியறதுக்குள்ளே, அம்மா சும்மா ஜில்லுன்னு சைக்கிளோட்ட ஆரம்பிச்சுடுவாங்க...

இவ்வளவு ஈஸியா நிஜ வாழ்க்கையிலுமிருந்தா எவ்வளவு நல்லாயிருக்கும்.

ஆறாப்பு படிக்கையிலே மொதமொதலா சைக்கிள் கத்துகிற ஒரு பாக்யம் கிடைத்தது. எட்டாப்பு 'ஸி' செக்ஷ்ன்லே படிக்கிற கனகராஜ் தானாவே வந்து எனக்கு சொல்லிதாரேன்னாம்லே. எவ்வளவு நல்ல மனசு அவனுக்கு, தங்கமான் புள்ளே. டவுண்லேயுள்ள சினிமா கொட்டாகார அய்யா அவன் அம்மாவை வெச்சியிருக்காறுன்னு தெருலே எல்லாரும் பேசிப்பாக. வாரம் இரண்டு மூணு நாள் சாயங்காலமா பிளஷர் கார்லே வருவாரு, ராவோட ராவா கிளம்பிப் போயிடுவாரரு. யாரு எப்படி இருந்தா என்ன, நமக்குதான் கனகராஜ் இருக்கான்லே சைக்கிளோட்ட சொல்லிக் கொடுக்க.

அய்யனார் சைக்கிள் நிலையம்ன்னு சுண்ணாம்பாலே எழுதின போர்டு இருக்கும் அந்த சைக்கிள் வாடகைக்கு தரும் கடைலே. "நிலையம்"லே உள்ள அந்த "லை", எம்ஜியார் கொண்டு வந்த சீர்திருத்ததிற்கு முன்னாலே உள்ள "லை". வயத்துலே கட்டி வந்த பாம்பு ஒன்னு படமெடுத்து ஆடற மாதிரி இருக்குமே, அந்த "லை". ஒரு மணி நேர வாடகை பண்ணன்டு பைசா. நம்மெல்லாம் போய் கேட்டா தரமாட்டார் அந்த கடைக்காரர். க்யாரண்டி கொடுக்க ஆளு இருக்காம்பார், மாரிமுத்துங்ற அந்த கடைச் சொந்தக்காரர். கனகராஜ் போனா அதெல்லாம் கேக்கமாட்டார். பெரிய எடமாச்சே.

நம்மட்ட இருந்து நாலணா வாங்கிட்டு பத்தே நிமிஷத்தில், சும்மா ஜம்முன்னு ஒரு சைக்கிளை ஓட்டிகினு வருவான், கனகராஜ். அவன் குரங்கு பெடல் போட்டு சைக்கிளே ஓட்டிக்கினு வர அழகே தனி.

தட்டாக்குடித் தெருலே ராமச்சந்திரய்யர் வீட்டுக்குப் பக்கத்திலே, கோணாமாணா முட்டை வடிவத்திலே ஒரு பெரிய கல் இருக்கும். அதிலே காலை வச்சு, சைக்கிள் மேல ஏறணம். இந்த சைடிலே ரெண்டு பசங்க, அந்த பக்கம் ரெண்டு, ஒரு தள்ளு தள்ளுவாங்க. நேராகவே போவாது வண்டி, நல்லா குடிச்சவன் நடக்கிற மாதிரி சும்மா லொளக்கு லொளக்குன்னு ரெண்டு பக்கமும் விழும். கூடவே பசங்களோட குத்தும் விழும். முதல் ஒரு வாரம் முழுக்க இதேதான் கதை.

அந்த வாரம் ஃபுல்லா சைக்கிளோட்டற சொப்பனம்தான். ஒரு கைய்ய விட்டு ஒட்டறது, ரெண்டு கைய்ய விட்டு ஓட்டறது, கொரங்கு பெடல் போடறது, டபுள்ஸ் போறது இத்யாதி இத்யாதி. ஏன், கனவுலே நானே சைக்கிளோட்ட கூட சொல்லிக் கொடுத்திறுக்கேம்ல...

கொஞ்சம் கொஞ்சமா அந்த பேலன்ஸ் பண்ற பக்குவம் வந்து தனியே சைக்கிள் ஒட்டறதுக்குள்ளே ஒரு மாசம் பறந்து ஓடி போயிட்டு. எனக்கு கத்துக் கொடுத்த கனகராஜுக்கு ஃபீஸ் என்னான்னா, ஒவ்வொரு தடவையும் பதினைந்து நிமிஷம் அவனுக்குன்னு தனியே ஓட்ட கொடுக்கணும், அவ்வளவுதான். அதுக்கு அப்புறம் நான் சைக்கிள் ஒட்ட சொல்லிக் கொடுத்தவங்க லிஸ்ட் ரொம்ப பெரிசு.

வழிவழியா வந்த இந்த ஓட்டக் கத்துக் கொடுக்கும் கலை இப்போ இருக்குதாங்க?